In de beeldvorming van veel Nederlanders houdt Nederland op bij de stad Groningen. Dit is een misvatting. Daar boven ligt één van de meest fascinerende  landschappen van Nederland: de Waddenkust. Een landschap waar men weinig beschutting vindt, een welhaast geometrisch landschap gemaakt in een samenspel tussen de natuur en mensen die de elementen wisten te trotseren.

Door dit landschap heeft de provincie Groningen met haar gebiedspartners een fietspad weten te realiseren. Een fietspad langs, op en over de zeedijk. Een route van 90 kilometer die het meest westelijke punt van Groningen: Lauwersoog verbindt met het meest oostelijke punt: Nieuw Statenzijl. Deze route is geen doel maar een middel , een middel om meer mensen naar dit onbekende landschap te trekken en daarmee meer leven en levendigheid te creëren. Door meer mensen naar het gebied te trekken ontstaat een voedingsbodem voor particuliere initiatieven. Die initiatieven zouden kunnen ontstaan op knooppunten van routes en kunnen functioneren als bakens voor rust en activiteit. (Tekst kiek over diek)

Op één van die knooppunten,  knooppunt de Westpolder staat een schuur van het Waterschap. De schuur wordt gebruikt voor dijkbeheer en dijkbewaking. Geen plek dus om andere activiteiten te ontplooien. Maar het is ook de plek waar drie generaties landaanwinning samenkomen: de Westpolder, het Lauwersmeer en de nooit afgeronde buitendijkse landaanwinningen en één van de weinige plekken langs de Waddenkust waar men te voet de kwelder kan ontdekken. Genoeg reden voor het Groninger landschap om te samen met een lokale recreatieondernemer in gesprek te gaan met het Waterschap. Daarbij is ook NRJ architectuur betrokken. Te samen kwamen ze op het idee om het dak van de bestaande schuur te verwijderen en boven op de bestaande schuur twee lagen te bouwen. Op die manier kan het Waterschap zijn beheerstaken blijven uitvoeren en ontstaat er ruimte voor een informatiecentrum en een theehuisje.

De tweedehands meerpalen met wilgentenen, waaruit deze verdiepingen zijn opgetrokken, verwijzen naar de rijsdammen die gebruikt werden voor de landaanwinning. Ook de sterke geometrische structuur verwijst naar dit bijzondere kwelderlandschap. Van onder naar boven opent de gevel zich steeds meer. Zodat helemaal boven in, in het theehuisje 360 graden zicht is over drie generaties landaanwinning. Een unieke ervaring want bijna nergens in Nederland heeft de bezoeker ook echt zicht over de hoge dijk op het  Unesco werelderfgoed Waddenzee.