In het hart van het dorp Oosterbierum ligt een piepklein pleintje, de Keatsebuorren genoemd. Tijdens de herinrichting van het dorp bleef dit pleintje eerst oningevuld, en kwam het zo wat verloren over. Ook omdat de winkels en het café die aan het pleintje grensden al jaren gesloten zijn. Door de jaren was het pleintje steeds onaantrekkelijker geworden. Het vormde enkel een verzamelplaats van blik, door de parkeerplaats voor auto’s.

Voor het dorp was het een doorn in het oog. Het vormde dan ook de reden en kans om hier als belangrijk sluitstuk van de herinrichting verandering in te brengen. Om die reden vroegen gemeente Franekeradeel en Dorpsbelang Oosterbierum & Kooster-Lidlum aan bewoners van het dorp wat zij als nieuwe toekomst aan het plein zouden willen meegeven.

Gewapend met die inbreng schreven gemeente en Dorpsbelang een prijsvraag uit voor een bijzonder object op het plein. Het object moest verrassen en inspireren. En mensen zouden er de tijd voor moeten nemen om van het object en de omgeving te genieten. Dorpsbewoners wilden dat het object en de inrichting ook passend zouden zijn bij Oosterbierum. Geen gemakkelijke opgave omdat Oosterbierum momenteel vooral een dorp in transitie is. Van een bloeiende dorp van boeren en vissers naar een gemeenschap dat te maken heeft met vergrijzing en ontgroening. Toch ook nog altijd een krachtig dorp met mannen, vrouwen, jongens en meisjes uit tal van landen die samen één gemeenschap vormen. Een dorp dat te maken heeft met de tastbare gevolgen van bodemdaling, door grootschalige winning van zout.

Het geld voor de grootschalige herinrichting van het dorp komt uit de pot voor de herstelwerkzaamheden van deze bodemdaling. Daarmee wordt het bijzondere object enigszins beladen. Gezocht is om een ontmoetingsplek te creëren die een verbinding maakt tussen de rijke geschiedenis en de hedendaagse maatschappij. Met het sluiten van het café De Landbouw is ook een belangrijke ontmoetingsplek en platform voor discussie verdwenen. Door een dergelijke stamtafel op het plein te realiseren wordt enerzijds in die behoefte voorzien. In de tijd van de adellijke stinsen en staten, werd deze discussie gehouden onder de Lindeboom. Niet alleen werd er recht gesproken, er werd ook getrouwd omdat men de lindeboom zag als een heilige boom. De Noordse godin Freya zou er in wonen. Gekozen is daarom om twee Lindebomen op het pleintje te planten; 1 voor het recht en 1 voor de liefde.

Oosterbierum kent relatief veel nieuwkomers. Enerzijds zijn dit gastarbeiders in de tuinbouw en anderzijds zijn het vluchtelingen die in leegstaande huizen van de woningstichting een thuis vinden. Doordat zij de taal nog niet spreken is het moeilijk om te integreren of zich thuis te voelen. Daarom is er gezocht naar een universele communicatie door enkele spelborden in het tafelblad en alle achternamen van alle inwoners in de rand te vrezen. Hiermee wordt de stamtafel een stamboomtafel.

De 9,5 meter grote tafel is gemaakt van staal, gecoat in twee tinten groen en voorzien van een blad van vezelcementplaat. Naast het ontwerp van de stamboomtafel moest ook de rest van het pleintje worden ingericht voor het gestelde budget. Waarbij de ontwerper/winnaar van de prijsvraag ook de eindverantwoordelijke was. Tezamen met de tuinarchitect, de hovenier en het bouwbedrijf is hiervoor een passend ontwerp gemaakt. Daarbij is er ook gekozen om ook een watertappunt “Join de Pijp” te plaatsen. Passanten en bewoners die bij de stamtafel neerstrijken (al dan niet wachtend op de bus) biedt het een slokje tegen de dorst. Op 25 maart 2017 is de tafel door middel van een grote dorpslunch in gebruik genomen.